برو شیر درنده باش ای دغل.........نه خود را بینداز چو روباه شل

وقتی ممودک سفر استانی می رفت چندهزار انسان تبل بی کاره بی آره گدا به او نامه می دادندند و از او گدایی پول می کردند. بالا بودن قیمت نفت و پر بودن خزانه هم به ممودک این اجازه را می داد تا پول بیت المال را بی حساب و کتاب به گدایانی ببخشد که بدنبال ماشین او می دویدند و برایش تبلیغ می کردند.

اگر این ملت گدا به جای گدایی و دریوزگی به فکر کار بود سرنوشت مملکت به گونه دیگری بود. اگر به جای نامه گدایی و دریوزگی نامه درخواست شغل می دادند بی شک ممودک مجبور می شد فکری اساسی به حال وضعیت افتضاح اشتغال در کشور بکند.
همه اینان باید بدانند که وضع اقتصادی افراد با کار درست می شود نه گداییو

آری باید به این مردم گدای دریوزه نامه بدست گفت: 

برو شیر درنده باش ای دغل.........نه خود را بینداز چو روباه شل